The leuitenant and his wife

 

Bordspellen zijn nooit echt mijn ding geweest. Natuurlijk kan ik dammen, heb ik vroeger Monopoly gespeeld en ook wel eens Ganzenbord — zeker. Maar de opkomst van complexe bordspellen en Role Playing Games (RPG’s), compleet met ingewikkelde regels en boeken vol "lore", heb ik altijd met milde verwondering bekeken. Spelers investeren niet alleen veel tijd in het spelen, maar ook in het verzamelen en beschilderen van hun miniaturen. Het is bijna een levensstijl.

Dit genre is trouwens allesbehalve nieuw. Het begon al in de jaren ’70 met Dungeons & Dragons. Later breidde het universum zich uit via Games Workshop, met onder andere de Warhammer 40K-reeks (het jaartal staat voor het jaar 40.000) en Star Wars-achtige spin-offs, allemaal voortbouwend op hetzelfde principe: diepe werelden, uitgebreide regels, en eindeloze fantasie.

In mijn poging om deze fascinatie beter te begrijpen, stuitte ik op een video waarin Owen K.C. Stephens — een bekende game-ontwikkelaar — vertelt over hoe hij samen met zijn vrouw, beiden inmiddels op leeftijd, in slechts 12 minuten door 30 minuten aan speelmateriaal raast. "Als een kettingzaag door boter," zegt hij. Hyper-efficiënt. En ergens… indrukwekkend.

I never promised you an office garden

De kantoortuin kan, cynisch bekeken, worden gezien als een eufemisme voor een kantoorruimte die zo efficiënt en goedkoop mogelijk is volgestouwd met werkplekken. Ik heb er zelf gewerkt en vond het overweldigend. De constante stroom aan auditieve en visuele prikkels gaf me een opgejaagd gevoel. Zelfs de indirecte onrust — bewegingen om je heen, verschillende workflows die met minimale scheiding naast elkaar bestaan — werkte uitputtend.

Collega’s investeerden in dure noise cancelling headphones of weken uit naar kleinere vestigingen. Kleinere locaties betekenden minder rumoer, dus meer rust. Zelf heb ik ook naar noise cancelling oordoppen gekeken, maar het voelde alsof ik via de achterdeur een probleem moest oplossen. Ik werd daar immers geacht te werken — waarom zou ik dan zélf moeten investeren in iets dat het überhaupt draaglijk maakt? De prijs van die koptelefoons lag bovendien gelijk aan die van hoogwaardige audiomodellen.

Tijdens mijn zoektocht stuitte ik op de Panasonic Wear Space. Next. Level. Een noise cancelling headphone mét oogkleppen tegen visuele afleiding. Het is ergens tegelijk diep tragisch en ronduit hilarisch dat zo’n product überhaupt bestaat — en verkocht wordt. Kijk voor u zelf!. 

Access denied

Ik was bezig met het importeren van een .ICS-bestand en kreeg onderstaande foutmelding. Niet OK, maar helaas had ik op dat moment geen andere keuze.

Natuurlijk heb ik het daarna nog een paar keer geprobeerd, maar zonder resultaat. Uiteindelijk bleek het probleem te zitten in een klein foutje in het .ICS-bestand zelf.

 

De oplossing? Open het bestand in een tekstverwerker en vervang alle voorkomens van UID: door UID:X. Gewoon een extra teken toevoegen dus, en het bestand opslaan. 

Daarna opnieuw de import proberen en — et voilà — alles werkt zoals het hoort.