Are you Yoko-ing?
Ach, de jaren '80 en persoonlijke audio. Als je van andere kinderen hoorde over een 'stereo' had je geen idee wat dat was, maar het klonk duur. Electronica zaken stonden nog vol met platenspelers, grote beeldbuizen en vooral hoekig witgoed. Je kon er LP's kopen, en bandjes. Dit was nog voor de walkman algemeen goed was. Informatie over dat soort ontwikkelingen was ook schaars. Ik had geen geld en geen idee. En toen was daar Yoko. In de vorm van een hoekig roze draagbaar radio-tje. Het zag er goedkopig uit, maar het deed zijn ding. Het klonk verschrikkelijk. En nog steeds is "Yoko" een afkeurende term in ons huishouden. Azië was toen in opkomst als industriële grootmacht, en naast protserige auto's kwam er ook goedkope electronica deze kant op. Op de kermis waren alle gewonnen prijzen "Made in Taiwan", van horloges tot het fel gekleurde speelgoed (dat zware metalen bleek te bevatten). Yoko paste in die verzameling en stond voor plastic, slechte
