Game changer or player changer?

Het was groot nieuws in 2015 (toen ik er voor het eerst over schreef), maar voor een niet-techneut is het een blindganger; Microsoft geeft Visual Studio Code vrij. Het is bedoeld om het Microsoft-platform toegang te geven tot andere ecosystemen, zoals de mobiele markten van Apple en Google en de enorme aanpassing van Linux in de cloud. Waar gaat het over?

Microsoft heeft een probleem. De kurk waarop zijn eigen ecosysteem dreef, het traditionele Windows NT OS heeft geen mooie toekomst. Hoewel ze nog steeds erg succesvol zijn en recordwinsten hebben gegenereerd in de afgelopen twee decennia, zijn de markten aan het veranderen.

Wintel history

Jarenlang groeide de computerindustrie dankzij steeds krachtigere hardware, snellere Intel-processors, die uitgebreidere geheugenchips konden gebruiken, grotere harde schijven konden adresseren en steeds betere grafische weergaven konden verwerken, waardoor Microsoft steeds zwaardere itteraties van zijn Windows NT-besturingssysteem, de zogenaamde Wintel spel.

Microsoft heeft begin jaren tachtig veel van IBM afgezwakt. Toen Big Blue zich realiseerde dat het in het begin van de jaren tachtig marktaandeel aan het verliezen was aan "minicomputers" (nog steeds in kofferformaat). Het kan mogelijk een bedreiging vormen voor hun kernactiviteiten; mainframes, de grote omvangrijke machines die de grootste industrieën ter wereld besturen. IBM bouwde ongebruikelijk een product uit onderdelen die ze niet zelf ontwikkelden zoals ze gewoonlijk deden. In plaats daarvan kochten ze onderdelen, zoals de Intel 8086-processor, op de markt en zetten ze hun PC-1 met grote haast in elkaar. Ze hadden ook een besturingssysteem nodig, met één specifieke eis; het zou maar 1 programma per keer moeten kunnen draaien, dus aten ze niet van hun eigen markt. Een paar puistige jongeren met de naam Bill Gates rook de kans en verkochten hen een slechte kopie van een toen populair besturingssysteem genaamd CP / M en noemde het MS-DOS. Hij had 1 eis die IBM hem toestond; hij kon MS-DOS verkopen aan iedereen die geïnteresseerd was.

Clone wars

De IBM-PC was een enorm succes. Het was een productiviteitsboost voor kleine bedrijven die zich geen echte computer konden veroorloven. Al snel begonnen veel bedrijven, zoals HP, Dell en Compaq, IBM PC-1-klonen te maken die de hoge prijzen van IBM onderbieden. IBM kon er niets aan doen, ze hadden hun PC-1 gebouwd van standaardhardware. Microsoft zou zijn besturingssysteem kunnen verkopen aan elke IBM PC-1-kloonverkoper. De markt vond het geweldig, IBM PC-1-compatibele hardware en OS betekende dat je populaire software kon draaien op een machine die een fractie van de prijs van een echte kostte. Microsoft deed het goed.

Gooey

Apple heeft het eerste product uitgebracht met een grafische gebruikersinterface (GUI); een computer die u kunt bedienen door op pictogrammen te klikken in iets dat een "Desktop" wordt genoemd. Microsoft had een nieuw product, een tekstverwerker genaamd Word en een spreadsheet genaamd Excel. Apple was op zoek naar software om hun computers bruikbaar te maken en verwelkomde de software van Microsoft. Ze kwamen zelfs overeen om Microsoft hun raamstijl te laten gebruiken als Steve Jobs niet keek.

Microsoft en IBM werkten samen om het ontbreken van een vergelijkbare GUI voor hun hard- en software aan te pakken. Ze besloten om samen een nieuw besturingssysteem te ontwikkelen, genaamd OS / 2. Het zou geweldig zijn. IBM zou de interne werking ontwikkelen zodat het soepel zou gaan met hun hardware en Microsoft zou de GUI creëren, vergelijkbaar met hun kleine "Windows 1.0" systeembeheerder om soepel te werken met hun software. IBM zou er niet weer in trappen, toch?

Om een ​​lang verhaal kort te maken, dat deden ze. De tijd die OS / 2 nodig had om voltooid te zijn, gaf Microsoft de mogelijkheid om hun Windows GUI aan hun eigen MS-DOS-systeem te lassen en zo hun eerste Windows OS te leveren. Ze zagen de vraag naar hun zwakke Windows 1.0 steeds groeien, het was een logische beslissing. En IBM bleef achter met hun OS / 2-tas.

The old new thing

De opkomst van steeds krachtigere computers, destijds werkstations en servers genoemd. Aangedreven door steeds krachtigere processors zoals de 286- en 386-processors, met andere architecturen zoals ARM, Alpha en Itanium om de oude x86-processors eruit te duwen. Dit zou uiteindelijk de mogelijkheden van hun op MS-DOS gebaseerde Windows-producten vergroten. Ze moesten iets nieuws bedenken; een besturingssysteem met industriële sterkte dat ze Windows New Technology noemden, of Windows NT dat kon worden aangepast aan welke processor dan ook die de oorlog zou winnen. Dus nu had Microsoft 2 OS-producten, het is in het verleden gebaseerd op MS-DOS en de toekomst is gericht op de nieuwe NT-krachtpatser.

De eerste editie van NT, genummerd 4.5 en zag er precies zo uit als zijn MS-DOS-gebaseerde Windows 4.5-tegenhanger. De MS-DOS-versies zoals Windows 95, Windows 98 en ten slotte Windows ME waren gericht op de consument. de NT-versies zoals Windows NT 4.5 en Windows 2000 (onder de motorkap NT 5.1 genoemd) waren gericht op de onderneming en groeiden uit tot enorme geldkoeien. De sharade werd geschrapt toen Windows XP deze twee markten in één product samenbracht. Windows XP (NT 5.2 onder de motorkap) was de client voor de Windows 2000-serverversie. Om hun enorme klant tevreden te houden, werd MS-DOS als subsysteem toegevoegd. Er is veel moeite gedaan om het enorme software-ecosysteem dat voor MS-DOS is ontwikkeld, blij en relevant te houden voor NT.

You have no IDE

Je kunt geen computer zonder besturingssysteem gebruiken, maar wat heb je aan een besturingssysteem zonder software die je erop kunt draaien? Dat is wat Windows verkocht; je zou er alle POS-software onder de zon op kunnen draaien, games, spreadsheets, alles financieren.

Die software is ontwikkeld door mensen die grote delen van nog steeds leesbare tekst, code genaamd, in computers typen. Die door mensen leesbare code werd vervolgens vertaald (gecompileerd genoemd) in binaire instructies die de processor kon begrijpen en uitvoeren. Er werden tools ontwikkeld om softwareontwikkeling gemakkelijker en minder vervelend te maken, de eerste Integrated Development Environment (IDE) arriveerde. Daarin konden programmeurs controleren op typefouten, grafische feedback op fouten, snel software bouwen en er een winstgevend product van maken.

Microsoft voegde zich bij het spel met producten als Visual Foxpro, Visual Basic en Visual C ++, waardoor ze betere software konden schrijven en het gemakkelijker konden doen voor het grootste platform dat er is; Microsoft Windows. Natuurlijk was er Apple, die hun high-end machines aan nichemarkten verkocht. Natuurlijk was er Unix / Linux maar werd voornamelijk gebruikt voor studie en tickering. Als je een professionele ontwikkelaar was, mikte je op het grote doel.

Het "Visual" -product evolueerde naar "Visual Studio", waardoor er een omgeving ontstond waarin je in elke (ondersteunde) taal kon schrijven die je maar wilde. Ze maakten het gratis, betaald door hun klanten met hun Windows- en Office-software. Dit betekende dat veel mensen konden coderen met behulp van hun tools, waardoor ontwikkelaars goedkoper werden in het proces van aanpassing. De computers waren al zo krachtig dat code in realtime in computerinstructies kon worden vertaald. De programmeurs codeerden in de IDE, de computer vertaalde dat direct in pseudo-instructies en voerde ze onmiddellijk uit, waardoor de ontwikkeling nog sneller ging. Dit werd uiteindelijk Visual Studio .NET genoemd.

Fishing behind the .NET

Het .NET-systeem was een laag tussen de Visual Studio en de computer waardoor steeds meer programmeertalen erin konden worden geïntegreerd. Het werd enorm, met zijn eigen Graphic Framework om .NET-software er goed uit te laten zien. De eerste versie van PowerShell is ontwikkeld, voor het beheren van software vanaf de commandline voor serveromgevingen. Dus .NET 1, 2 en 3.5 kwamen en gingen nooit. Functie na functie werd toegevoegd, waardoor de aanpassing nog meer werd gestimuleerd.

Windows Vista (NT 6.0) zou volledig .NET-gebaseerd moeten zijn, maar het was vreselijk moeilijk voor de hardware die toen aanwezig was in de huizen van het beoogde publiek. Een last-minute omkering van de plannen redde de dag, maar Vista was een belemmering. Op naar Windows 7 (NT 6.1) en de komst van de eerste ARM-chip smartphones en tablets. Microsoft heeft het geprobeerd, maar hun Windows Mobile-producten konden het gewoon niet. Geen apps, geen ecosysteem, geen toekomst.

Toen Windows 2012 Server arriveerde, met zijn Windows 8 (NT 6.2) -client, was de integratie met .NET eindelijk voltooid. Wat u zou kunnen doen in de GUI, kunt u doen in de opdrachtregel. Visual Studio 10 integreerde meer en meer met alle andere producten in het Microsoft Ecosysteem, zoals Microsoft SQL, Microsoft Exchange en Microsoft Sharepoint, Microsoft ontkwam niet. Of was er.

Smartphones, tablets en goedkope, lichte kladblokken begonnen de habitat van Windows, de x86-processor, weg te vreten. Ze hadden nooit echt een antwoord op Google, dat nu in hun gekoesterde Office- en e-mailmarkt zat met Google Docs en Gmail. Hun Android OS gericht op hun Windows-platform. Facebook zou kunnen veranderen in een samenwerkingstool die hun Sharepoint- en Office-tools bedreigt. Amazon had een enorm platform van servers gebouwd die nooit een Microsoft-licentie nodig hadden. Apple haalt steeds meer winst uit hardware met steeds populairdere apps die zijn ontwikkeld in niet-Microsoft-omgevingen. Dit bedreigde de toekomst van het enorme ecosysteem van Microsoft. NT kon zich gewoon niet meer aanpassen aan die magere en gemene ARM-chips. Wat nu? Liggen en sterven?

If you can't beat them joing them. Sorta.

Microsoft is een "closed source" -bedrijf, wat betekent dat alleen zij de code voor hun software hebben. Dit geeft hen een concurrentievoordeel ten opzichte van anderen en bindt die anderen aan hun biedingen. En klanten moeten betalen om hun software te gebruiken. De andere kerk is "open source" die een ander model heeft om geld te verdienen; de software is gratis, de code kan gratis worden gedownload en gewijzigd, maar als je hulp nodig hebt, moet je de ontwikkelaars betalen.

De closed source-jongens verdienden het geld, de open source-jongens maakten slimmere tools. Om ze te ontwapenen begon Microsoft een beroep te doen op de Open Source-gemeenschap door projecten te starten om het water te testen. Er waren mensen die een achterwaartse engine bouwden (aangezien de broncode niet openbaar was) van het .NET-platform genaamd Mono voor gebruik op Unix / Linux OS, zodat .NET-code daar kon worden gebruikt. Zonder ondersteuning van Microsoft zou dit project altijd te laat komen, vastgebonden voor ontwikkelingstijd, vastgebonden voor geld, het was een interessante ontwikkeling.

Het Mono-project was uiteindelijk de weg van Microsoft naar de Google Android- en Apple iOS-markt. De Android- en iOS-besturingssystemen putten beide sterk uit Open Source-producten. Het vatbaar maken voor .. Mono. Dus als Microsoft Mono gewoon zou kunnen integreren in hun .NET-ecosysteem ... Waar wachten ze nog op?

It will be fixed in version three..

Microsoft heeft Visual Studio Code uitgebracht. Een IDE die draait op Windows, Linux en Apple OS. Met een laag tussen IDE en processor waardoor Android- en Apple-apps op hun Windows-besturingssysteem kunnen draaien. Om hun Windows 2012-besturingssysteem een ​​middelpunt te laten zijn voor het beheren van drommen linux-servers met PowerShell. Uiteindelijk houdt het Microsoft-ecosysteem relevant, en niet meer afhankelijk van het Windows-besturingssysteem. Hun cashcow voor decennia, zal snel genoeg praktisch vrij zijn. Dezelfde code kan worden gebruikt op een server, een pc, een laptop, een tablet, een smartphone en waarom niet, een horloge. Dat is een groot doelwit.

Hallelujah? Nou, ik ken de staat van dienst en het zakelijk inzicht van Microsoft. De eerste versie laat altijd veel te wensen over. De tweede versie laat mensen aan hun haren trekken vanwege bizarre veranderingen en onsamenhangende ontwikkelingskeuzes. Versie nummer drie zal er uiteindelijk uitzien als iets dat je echt zou kunnen gebruiken, en nummer vier maakt je hongerig naar vijf.